اتحدوا
اسلام
«اللّهم انّا نرغب الیک فی دولة کریمة تعزّ بها الاسلام و اهله وتذلّ بها النّفاق و اهله و تجعلنا فیها من الدّعاة الی طاعتک و القادة الی سبیلک و ترزقنا بها کرامة الدّنیا و الآخرة» (۱) خداوندا! ما در انتظار روزی هستیم که آن دُردانه هستی بیاید و بنای عدل بگستراند. بار الها ! امیدمان را نا امید نکن! ما در انتظار تشکیل دولتی هستیم که جامعه ای کریم تربیت کند و زمینه را برای کَرَم کریمان فراهم آورد. دنیایی که در آن مردم با اخلاق کریمانه برخورد کنند ؛ با مسۆولانی کاردان و دلسوز که تمام همت خویش را برای ساختن جامعه ای سالم، پویا، پیشرفته و با اهدافی متعالی بر محور عدالت، آزادی و آزادگی به کار گیرند. جهانی را میخواهیم که به جای اجحاف و نامردمی، ایمان و معنویت در فضایش طنین افکن شود و به جای شرارت ، دعوت به خیر و سعادت (امر به معروف و نهی از منکر) در جامعه گسترش یابد. مردم به آنچه خداوند متعال بدان راضی است، راضی باشند و از آنچه خدا ناراضی است، متنفر باشند (نه اینکه فقط از ترس عذاب الهی از آن پرهیز نمایند) ؛ دوستان خدا را دوست بدارند و از دشمنانش بیزار باشند؛ مردمی که شورشان بر اساس شعور ، فریادشان مقدس، سخنشان مفید و کارساز و سکوتشان بر پایه حکمت (نه ترس و ذلت) باشد .توفیقمان ده که در راه تو گام نهیم و بر تو توکل کنیم و فقط از تو یاری طلبیم ؛ چرا که جز تو معبودی نیست ،که دیدگان منتظرمان جستجویش کند. یادمان نرود ! خداوند از روح خویش در جسممان دمیده و ما را خلیفه خویش در زمین قرار داده است. بارالها ! ما را بر عهدی که با تو بسته ایم -که بنده تو باشیم – استوار ساز! و کسی که ما را بر وفای به این عهد میخواند و در این راه رهبرمان است، برسان! آمین! حبیبا ! آنچه امروز حاکمان مادیگرای جهان، مردم را به سمت آن میخوانند ، غیر آن چیزی است که تو از ما میخواهی. تو ما را برای خودمان میخواهی ؛ چرا که به ما نیازی نداری . اما آنان ما را برای خودشان می خواهند ؛ چون برای رسیدن به منافع نامشروع خود، به تحمیق و استثمار ما نیاز دارند. آنان جهان را برای خودشان میخواهند و تو آن را برای ما. آنان دنیا را برای دنیا میخواهند ؛ ولی تو آن را وسیلهای برای پرورش ما و ذخیره برای آخرتمان قرار دادهای. آنان زندگی را در محدوده چند ساله تمتعات پست دنیوی می بینند ؛ ولی تو می خواهی وسعت دید ما را تا بینهایت کنی. کاری کن که ما نیز چنین بخواهیم! او که بیاید دست ولایت خویش را بر سر مردم می گذارد و عقلها را ارتقا می دهد و جایگاه انسان را بار دیگر به مبدأ عظمت خویش – که مسجود ملایکه بود – باز می گرداند . یادمان نرود ! خداوند از روح خویش در جسممان دمیده و ما را خلیفه خویش در زمین قرار داده است. بارالها ! ما را بر عهدی که با تو بسته ایم -که بنده تو باشیم – استوار ساز! و کسی که ما را بر وفای به این عهد میخواند و در این راه رهبرمان است، برسان! آمین! منبع : تبیان
نظرات شما عزیزان:
Power By:
LoxBlog.Com |